سال تولید، پشتیبانی ها و مانع زدایی ها- ۷
حمایتها از تولید باید هدفمند شود
به گزارش لیدی شال معاون اسبق مرکز پژوهش های مجلس اظهار داشت: لازمه جهش تولید یا رونق آن، داشتن یک راهبرد یا استراتژی توسعه صنعتی است که مبتنی بر آن، حمایتهای خویش را هدفمند کرده و به صنایع دارای مزیت، تزریق نماییم.
سید محمدهادی سبحانیان در گفتگو با خبرنگار مهر ضمن اشاره به نامگذاری سال ۱۴۰۰ از جانب مقام معظم رهبری بعنوان سال «تولید، پشتیبانی ها و مانع زدایی ها» و الزامات تحقق آن اظهار داشت: مقام معظم رهبری چند سالی است که بر مبحث تولید تاکید می کنند؛ چونکه مسیر پیشرفت و توسعه کشور از مسیر تولید داخلی می گذرد و تا زمانی که نتوان تولیدات را در کشور افزایش قابل توجهی داد، قطعا نمی توان به خیلی از مسائل و مشکلات مبتلابه کشور مثل تورم و بیکاری پاسخ معتبر داد؛ ازاین رو به نظر می آید که مسیر پیشرفت و توسعه کشور مثل سایر کشورها همچون چین، آلمان و کره جنوبی از مسیر جهش تولید می گذرد؛ پس ریشه یابی درستی صورت گرفته است. عضو هیأت علمی دانشگاه خوارزمی اضافه کرد: البته متأسفانه آنطور که باید و شاید در این سال ها، اهمیت کافی و وافی به مبحث تولید داده نشده و همانطور که مقام معظم رهبری هم اشاره داشته اند، درست است که سال قبل رشد اقتصادی مثبت را تجربه کرده ایم، ولی به جهت مسائل و مشکلات مختلف در کشور، از نقطه مطلوب خود فاصله زیادی داریم. به قول سبحانیان، بحث پشتیبانی از تولید و سرمایه گذاری مبحث جدیدی نیست و ۴۰ سال است که هم در سیاست های کشور و هم در قوانین، مبحث پشتیبانی از تولید و سرمایه گذاری مطرح می شود و تقریباً میتوان اظهار داشت که سیاست های گوناگونی را در جهت پشتیبانی از تولید شامل حمایت های ارزی، بیمه ای، خرید تضمینی و مشوق های مالیاتی به کار گرفته ایم که بعضی از آنها دستاوردهایی را به همراه داشته و منجر به توسعه زیرساخت های ریلی، زمینی، توسعه شبکه برق و مخابرات و واحدهای تولیدی همچون واحدهای تولیدی سیمانی، پتروشیمی و فولادی شده است؛ اما باوجود همه این حمایت ها، همچنان با نقطه مطلوب فاصله داریم.حمایت ها به نقطه هدف برخورد نکرده استوی عنوان کرد: در عین حال، همچنان تولید ناخالص داخلی در ایران بعنوان یکی از بزرگترین اقتصادهای منطقه و جهانی، فاصله قابل توجهی با رقبا مثل عربستان و ترکیه دارد؛ ضمن اینکه سهم سرمایه گذاری از تولید ناخالص داخلی هم همواره پرنوسان بوده و کیفیت لازم را هم نداشته است؛ به نحوی که نتوانسته ما را به نرخ رشد بالا و اشتغال زا برساند؛ پس باوجود همه حمایت های صورت گرفته از تولید و سرمایه گذاری، ما نتوانسته ایم حمایت های اثربخش و قابل توجهی از تولید داشته باشیم و این حمایت ها به هدف برخورد نکرده است.استراتژی توسعه صنعتی نداریمسبحانیان افزود: موانع و مشکلات بر سر راه تولید همچنان پابرجا بوده و نتوانسته ایم توفیق مناسبی را برای پشتیبانی از تولید و افزایش رشد اقتصادی حاصل نماییم، چونکه در کشور، یک راهبرد یا استراتژی توسعه صنعتی یا توسعه تولید وجود نداشته و هنوز هم نتوانسته ایم نقشه راهی برای جهت دهی حمایت ها از تولید تدوین کنیم؛ این در شرایطی است که اغلب کشورهای دنیا که صنعتی شده و تولیدات خویش را توسعه داده اند، دارای این راهبرد بوده اند؛ پس باید در کشور، راهبردی مبتنی بر یک سند سیاست صنعتی و آمایش سرزمینی داشته باشیم که اساساً مزیت کشور را در تولید کالاها مشخص نماید و مکان تولید را معین نماید، چونکه وقتی فاقد این اسناد زیربنایی در کشور هستیم، اعطای حمایت ها به طور عمده مبتنی بر چانه زنی و رانت جویی خواهد بود و عملاً هر کسی که قدرت بیشتری داشته باشد، از رانت حمایت ها بهره برده و در استان خود و گوشه ای از کشور، صنعتی را راه اندازی می نماید که به صرف و صلاح اقتصاد کلان و کشور نباشد.؛ بخصوص این مورد زمانی از اهمیت بیشتری برخوردار می شود که بدانیم منابع ما در دولت و کشور محدود است و باید صرف مصارفی شود که در نقشه کلان کشور، تعریف شده اند؛ اما حالا کاملاً مسیر برعکس است و منابع محدود در جایی هزینه می شود که لزوماً در رشد اقتصادی و انتفاع عمومی مؤثر نبوده و بنابراین عملاً حمایت ها به هدف نمی رسند. معاون سابق مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی افزود: ازاین رو لازمه جهش تولید یا رونق آن، داشتن یک راهبرد یا استراتژی توسعه صنعتی است که مبتنی بر آن، حمایت های خویش را هدفمند کرده و به صنایعی که در آن مزیت داریم تزریق نماییم.انحصارات و محدودیت ها؛ سنگ بزرگ پیش پای تولیدوی عنوان کرد: مانع دیگر تولید، انحصارات و محدودیت ها در صدور مجوز کسب و کار است، به این معنا که به جهت فقدان راهبرد توسعه صنعتی، نمی دانیم به چه کسانی و به چه اموری باید حمایت تعلق گیرد؛ بخصوص اینکه منابع محدودی برای حمایت در اختیار داریم و ازاین رو با ایجاد انحصارات و محدودیت ورود به عرصه کسب و کار تلاش می نماییم توزیع این رانت را مدیریت نماییم. در نتیجه بخشی از فعالان اقتصادی و جوانان جویای کار، اساساً مجوز ورود به کار و تولید را به دست نمی آورند. سبحانیان، یکی دیگر از مهم ترین موانع سرمایه گذاری در ایران را وجود مسیرهای مختلف فعالیت نامولد رقیب تولید دانست و اظهار داشت: هم اکنون شرایطی در کشور بوجود آمده که فرد دارای سرمایه، با فعالیت در بازارهای نامولدی که رقیب تولید هستند، می تواند سودهای سرشاری به دست آورد و مالیات هم نپردازد، اما اگر فردی که سرمایه در اختیار دارد، وارد فضای کسب و کار و تولید در کشور شود، با هزار و یک مانع برخورد کرده و مالیات هم خواهد پرداخت؛ پس اساساً این شرایط، انگیزه ای برای تولید و ایجاد اشتغال برای فعال اقتصادی باقی نمی گذاردمسیر سرمایه گذاری باید هموار باشد؛ سفارش اخلاقی کارساز نیست!عضو هیأت علمی دانشگاه خوارزمی افزود: خیلی از کسانی که قبلاً تمایل به تولید و اشتغالزایی در کشور داشتند، به تجربه دریافته اند که این مسیر، سودآوری اقتصادی برای آنها ندارد؛ پس نمی توان در خیلی از موارد، با سفارش اخلاقی افراد را ملزم به سرمایه گذاری در حوزه فعالیت تولیدی کرد؛ بلکه باید مسیر را بگونه ای هموار کرد تا فرد دارای سرمایه، منابع خویش را در این راه به کار گیرد. سبحانیان اظهار داشت: امنیت پایین سرمایه گذاری هم مانعی دیگر بر سر راه تولید و افزایش آن در کشور است. بدون وجود امنیت سرمایه گذاری کدام سرمایه داری حاضر به بکار انداختن سرمایه خودش هست؟ سرمایه گذار امکان دارد به جهت کسب سود بیشتر ریسک بالاتری را بپذیرد ولی همین سرمایه گذار ریسک پذیر هم در یک محیط مبهم و نامطمئن حاضر به ورود نخواهد بود.
خب ما این فضا را فراهم ننموده ایم؛ بلکه همواره با بخشنامه ها و دستورالعمل های مختلف و متکثر و بعضاً در تعارض با یکدیگر و سایر تصمیمات خلق الساعه بدون اعلام قبلی و عمل نکردن به وعده های داده شده در حوزه سیاست های اقتصادی، ثبات و امنیت سرمایه گذاری را مخدوش کرده ایم. وی ادامه داد: سرمایه گذاری که منابع مالی خویش را به میدان آورده، در چنین شرایطی نه تنها دلسرد می شود، بلکه جلوی ورود سرمایه های جدید دیگر به حوزه تولید را سلب خواهیم کرد. این کارشناس اقتصادی افزود: از طرفی گسترش اقتصاد غیررسمی و زیرزمینی هم به علت نحوه برخورد حاکمیت شامل دولت، مجلس و قوه قضائیه با فعالان اقتصادی مانع تولید است؛ یعنی فعال اقتصادی به این نتیجه می رسد که جریمه بپردازد، ولی فعالیت خویش را رسمی نکند که این هم از این منظر جزو موانع گسترش سرمایه گذاری و تولید در کشور است؛ چون معمولاً اقتصادهای زیرزمینی در سطح بنگاه های کوچک باقی می مانند؛ در حالیکه ما لازم داریم با توسعه زنجیره ارزش و اتصال بنگاه ها به این زنجیره، از صرفه های ناشی از مقیاس استفاده نماییم.اقتصاد را نباید به رفع تحریم ها گره زدسبحانیان یکی دیگر از مهم ترین موانع برای سرمایه گذاری و تولید در کشور را شرطی کردن اقتصاد به رفع تحریم ها عنوان نمود و تصریح کرد: رهبر معظم انقلاب هم در مراتب مختلف تاکید کرده اند که گره زدن اقتصاد کشور به سیاست خارجی خطای راهبردی است. باآنکه حتما کیفیت ارتباط با طرف های خارجی یا مبحث رفع یا عدم رفع تحریم آثار خویش را بر اقتصاد کشور دارد ولی می توانیم با برنامه ریزی در کشور با فرض ماندگاری تحریم ها این آثار را مدیریت نماییم و خیلی از آثار آن را خنثی و تخفیف دهیم در حالیکه به نظر می آید اساساً در خلاف این جهت در سالهای اخیر حرکت کرده ایم و در چنین فضایی که دائماً مترصد رفع تحریم ها هستیم کمتر کسی حاضر است تصمیمات بزرگ اقتصادی گرفته و سرمایه گذاری کند. وی اظهار داشت: این آفت دو سه سال گذشته است که ما اقتصاد خویش را به صورت بسیار گسترده به این امر گره زده ایم که آیا توافق می شود یا نمی گردد که نمونه بارز آن را میتوان در بودجه های سنواتی سالهای اخیر مشاهده کرد که با نگاه خوشبینانه به فروش نفت همچنان روی خام فروشی حساب ویژه ای باز کرده ایم و در عمل هم چون این منابع نفتی محقق نشد با استفاده نادرست از منابع تورم زا برای جبران کسری بودجه عملاً محیط کسب و کار را با تورم های بالا، حجم نقدینگی بالا و تنگ کردن عرصه تأمین مالی بخش خصوصی از بازار بدهی، برای فعالیتهای تولیدی و مولد مخدوش کرده ایم.
منبع: ladyshal.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب